มันไต่อันดับในปีที่ Gloria Steinem ก่อตั้งนิตยสาร Msและ Ita Buttrose ก่อตั้ง Cleoซึ่งเป็นปีที่Shirley Chisholmเสนอชื่อเข้าชิงตำแหน่งประธานาธิบดีสหรัฐฯ โดยได้รับการสนับสนุนโดยพรรคการเมืองสตรีผิวสี และเป็นปีที่ Martha Griffiths นำการแก้ไขสิทธิความเท่าเทียมกลับมาใช้กับการเมือง ระเบียบวาระการประชุม – แสวงหาความเท่าเทียมกันทางกฎหมายระหว่างชายและหญิงในสหรัฐฯ ในเรื่องหย่าร้าง การจ้างงาน การเงินและทรัพย์สิน
ความรู้สึกของประวัติศาสตร์ที่ปะทุขึ้นเหนือเกณฑ์ของปัจจุบันทำ
ให้ภาพยนตร์ของ Moon ดูน่าสนใจ เครดิตเปิดตัวแสดงให้เห็นว่าเรดดี้มาถึงนิวยอร์กซิตี้จากเมลเบิร์นพร้อมกับลูกสาววัย 3 ขวบของเธอ เทรซี่ หลังจากชนะการออดิชั่นกับ Capitol Records ในการแข่งขัน Australian Bandstand เธอเดินผ่านป้ายโฆษณาที่มีข้อความว่า “แม้แต่ฉันก็เปิดได้” ซึ่งเป็นการพยักหน้าให้กับโฆษณาของ Alcoa Aluminiumสำหรับขวดฝาบิดที่วางตลาดในกลุ่มแม่บ้านในปี 1960
ดวงจันทร์มีตาที่ยอดเยี่ยมสำหรับรายละเอียดของช่วงเวลา ชุดสูทกางเกงคล้องคอ ผ้าถัก Lurex แบบวินเทจ เส้นทแยงมุมที่โดดเด่น ฮูเวอร์สีชมพูอ่อนในห้องนั่งเล่นของบังกะโลในลอสแองเจลิสเป็นสัมผัสที่น่าตื่นตาตื่นใจ เช่นเดียวกับสระว่ายน้ำสไตล์ฮอคนีย์ และคฤหาสน์ฮอลลีวูดรีเจนซียุค 1970 ที่มีธีมสเปน
Tilda Cobham-Harvey ขณะที่ Helen Reddy นั่งอยู่บนพรมขนปุยที่รายล้อมไปด้วยเทปคาสเซ็ตต์
รายละเอียดช่วงเวลาของภาพยนตร์เรื่องนี้ยอดเยี่ยมมาก ลิซ่า โทมาเซ็ตติ/สแตน
มูนตัดทอนฟุตเทจในเอกสารสำคัญเพื่อทำแผนที่ประวัติศาสตร์ที่ไม่ธรรมดาของขบวนการสตรี: การเดินขบวนของผู้หญิงในนิวยอร์กการเดินขบวนในวอชิงตันในปี 1989 แม้กระทั่งฟิลลิส ชลาฟลาย นัก เคลื่อนไหว อนุรักษ์นิยม
อย่างที่มูนบอก นักวิจารณ์ดนตรีชาวออสเตรเลียลิลเลียน ร็อกซอน (แดเนียล แมคโดนัลด์) ดึงเรดดี้เข้าสู่โลกใหม่ของสตรีนิยม
Roxon ย้ายไปนิวยอร์คในปี 1959 และรายงานส่วนบุคคลและข้อขัดแย้งของเธอเกี่ยวกับการเดินขบวนเรียกร้องสิทธิสตรีในนิวยอร์กในปี 1970 ได้รับการตีพิมพ์ใน Sydney Morning Herald ภายใต้หัวข้อ
มีฉากหนึ่งที่ Reddy และ Roxon ริฟฟ์เพลงฮิตของ Sandy Posey ในปี 1966 ชื่อเพลง ” Born a Woman ” โดยมีเนื้อเพลงว่า “คุณเกิดมาเพื่อโดนเหยียบ โกหก นอกใจ
และปฏิบัติเหมือนดิน” และที่น่าตกใจคือ “ฉันดีใจ มันเกิดขึ้นอย่างนั้น”
ในการตอบสนอง เรดดี้ใช้ปากกา I Am Woman โดยใช้ข้อความของลูกสาวเธอ
I am Woman เป็นหนึ่งในไม่กี่เพลงที่ Reddy ร่วมเขียน เธอเป็นที่รู้จักดีที่สุดจากผลงานเพลงคั ฟเวอร์เพลงป็อปเกี่ยวกับผู้หญิงชายขอบอย่างDelta Dawn หรือเพลง Angie Babyที่น่าขนลุกและสะเทือนใจ
เฮเลน เรดดี้ ร้องเพลง Delta Dawn
เพลงที่มืดมนเหล่านี้แสดงให้เห็นถึงความเชื่อในตัวเองใน I am Woman: ไม่ใช่ผู้หญิงทุกคนที่สามารถแข็งแกร่งและอยู่ยงคงกระพันได้ในทุกสถานการณ์
ไม่ใช่ Diva ที่ร้อนแรงของคุณ
มีบางช่วงในภาพยนตร์ที่บทสนทนาและการดำเนินเรื่องรู้สึกเหมือนถูกบังคับ ขณะที่มูนและผู้เขียนบทเอ็มมา เจนเซนพยายามค้นหาจุดยืนของพวกเขาในเนื้อหาที่น่าทึ่งทั้งหมดนี้
แต่มีช่วงเวลาดีๆ มากมาย โดยเฉพาะการคว้ารางวัลแกรมมี่ของเรดดี้ในปี 1973 เมื่อเธอขอบคุณพระเจ้า “เพราะเธอทำให้ทุกสิ่งเป็นไปได้” การใช้ซับโน้ตของ Roxon อย่างช่ำชองจากอัลบั้มเปิดตัว I Don’t Know How to Love Him ของ Reddy จะทำให้คุณน้ำตาไหล
บ่อยครั้งที่ภาพยนตร์นักร้องรู้สึกเหมือนเป็นภาพที่น่าจับตามองเกี่ยวกับผู้หญิงที่ถูกลงโทษเพราะใช้ชีวิตตามความฝัน พวกเธอพังทลายและมอดไหม้เหมือนเบ็ตตี มิดเลอร์ในThe Roseหรือพวกเธอต้องดิ้นรนภายใต้ธีม “ผู้ชายสร้างดาว” ของ Pygmalion เช่น Judy Garland, Barbara Streisand และ Lady Gaga ในดาวเกิด
Helen Reddy กับ Gold ARIA ของเธอที่ ARIA Hall of Fame ปี 2549 โจ คาสโตร/เอเอพี
จุดแข็งของ I Am Woman อยู่ที่วิธีที่เรดดี้ผ่านมา ไม่มีการชนและการเผาไหม้ ไม่มีการขายออก
ภาพยนตร์เรื่องนี้จบลงด้วยการเดินขบวนของผู้หญิงในกรุงวอชิงตันในปี 1989 ป้ายประกาศและโปสเตอร์ตัดมาที่หัวใจของตอนนี้ เป็นเรื่องยากที่จะไม่นึกถึงความคลั่งไคล้ทางการเมืองในยุคสมัยของเรา และการผ่านกฎหมายต่อต้านสตรี แบบถดถอย ทั่วอเมริกา
อลิซ คูเปอร์ เคยเรียกเรดดี้ว่า ” ราชินีแม่บ้านป๊อป ” เรดดี้รับสิ่งนี้เป็นรางวัล และบางทีนี่อาจเป็นความลับของเธอ เธอหยิบเพลงร็อคที่เต็มไปด้วยเสียงร้องและอารมณ์ความรู้สึกและให้เสียงป๊อปที่เปล่งประกาย นำความเท่าเทียมของผู้หญิงมาสู่กระแสหลัก
